Codes, codes en codes

Zondag, 28 juli

Over de nog steeds zo schitterende weg, de E18 Langs Helsinki en Lohja naar Turku.

Een heuvelachtig en soms bergachtig landschap, graanvelden en dorpjes en huizen die bijna allemaal dezelfde markante roodbruine kleur hebben.

Helsinki passeren we zonder “erg”. En het vliegveld heet het Flygstation. Aca deint over deze wegen, klassieke muziek uit de speakers en het gaat vandaag wel heel voorspoedig. Voor het eerst ook tunnels, maar ook daar schrikt Aca niet van. En Wiebe, nauwelijks olieverbruik en geen klachten te melden.

Even na tweeën komen we aan in Turku en gaan daar één van de vele schiereilanden bij de stad op. Ons doel is namelijk de Ruissalo camping, Saarrontie 25 20100 Turku, maar het heet daar Ruissalo.

( http://www.visitturku.fi )De camping ligt op een voormalig landgoed op de punt van het schiereiland, is bijzonder ruim opgezet en heeft een goede busverbinding naar de stad. “Wilt u gebruik maken van ons oude toiletgebouw, of van het nieuwe? “ vraagt het meisje bij de receptie. Nieuw natuurlijk, maar dan kan dat alleen met een sleutel en die kost weer € 10,- borg. Later blijkt dit een heel gedoe, dit met die sleutel. We willen graag wassen, maar om dat te kunnen doen moet er om onduidelijke redenen iemand van de receptie mee, en die heeft geen tijd. Sjaak probeert met al zijn charme deze managementaanpak nog te veranderen, maar dat is tegen Finse dovemansoren.

Wassen gedaan, op de hand dus en dan op zoek naar de codes voor wifi. Vroeger zochten we op reis naar een postkantoor waar je brieven tussen maanden oude post lagen of hoopte je een kantoortje te vinden waar je kon bellen in de sferen van “Hallo Bandung”. Nu is overal de eerste vraag: “Do you have wifi?” Drie verschillende wachtwoorden later, net als drie verschillende gebruikersnamen, heb ik het hele landgoed gezien, hier op een rots gezeten, daar bij de receptie en dan weer bij het café, en geef ik het op. Dit is samen met het sleutelgedoe wel een minpuntje van deze camping, maar aardig dat ze zijn!

’s Avonds gelezen en halfelf te kooi, hoewel het dan nog volop licht is.