Een meer is geen zee, maar soms is een see wel weer een meer

"Gaattíe nog door, Willem, of kom je d'r op terug?" vroeg hij met die zacht rollende rrrrrrrr, die mij doet beseffen dat met Leidens ontzet niet alleen de haring met wittebrood een hype wordt, maar met het verbreken van de Spaanse ketenen ook meteen "onze R" langzaam aan gedoemd is te verdwijnen. Luister maar naar alle gasten die vanuit het Gooi en Westergasfabriek tot ons komen."Natuurlijk, natuurlijk, Sjaak, zeker gaat het door" terwijl ik inwendig de spiritualiën van een bierbrouwend vriendenclubje in Grou verwens. Maar ja op die zondag A gezegd, dus nu B. "Nou Willem, harrrrrtstikke mooi, ik heb de Acadiane vanmiddag gekocht, eerste week juli vertrekken we, en als je zaterdag tijd hebt, dan wordt de besteldiane bij de Eendenfarm afgeleverd. Ik word weggedrukt en kijk eens peinzend naar m,n telefoon. Een man met daadkracht en onwrikbaar in zijn besluitvorming, die Sjaak. Wat hebben we gisteren, de derde zondag in januari ook al weer afgesproken? Een rondje Botnische Golf, dat met het groeien van het aantal lege flessen ook almaar groter werd? Onze vrouwen die even langs komen in St.Petersburg? Naar Murmansk, één van de meest vervuilde gebieden op deze aardbol? Oh en ook nog even door Kaliningrad, zo'n beetje de bakermat van die IJzervretende Pruisen en in die Russische exclave ook nog eens enige dubieuze lanceerinrichtingen? Door de Baltische Staten waar ooit de langste  zingende keten, honderden kilometers lang! tegen het communistisch bewind ooit, is geformeerd? Een dan langs de westkant van de Botnische Golf terug? Ja natuurlijk, dat gaan we doen en in een auto van 31 jaar oud dat maakt het extra ontspannen.

De dag ervoor zijn veel opties gepasseerd. Het ene land kennen we al, het andere willen graag zien maar is te ver of willen we alleen met onze muzes bezoeken. Weer een ander gebied is te gevaarlijk. Niet wetend overigens  wat we nu allemaal weten. Kortom de keuze voor het "Rondje Botnische Golf"is gefundeerd, doorwrocht en vooral gebaseerd op gebrek aan kennis.

De Acadiane is in de weken daarna liefdevol door Wiebe van de Eendenfarm uit Sneek gerestaureerd en ook heeft hij haar van een technische make-over voorzien. Haar interieur, vroeger een 1e-klassestiltecoupé voor schapen, is omgetoverd tot een boudoir voor Sjaak. J. heeft een meer dan schitterende tent gemaakt die naadloos met Acadiane wordt verbonden en nu op de campings bewonderende blikken krijgt.De Rijksdienst voor het Wegverkeer heeft zijn goedkeurende blikken over Acadiane laten glijden, haar in- en uitwendig onderzocht en haar het bewijs voor haar geslaagde inburgering gegeven.Daarna 50 tinten grijs erop gesmeerd en Acadiane een blauwtje laten lopen en dan is het zomaar de eerste week van juli.

We zijn dus "On the road"! Gisteren door liefdevolle vrienden en onze vrouwen weggezongen terwijl Sjaaks Anja deze muzikale uitspatting begeleidde op haar saxofoon. Onvergetelijk en we hielden het niet droogh. Gisteravond de file voor Hamburg ontvlucht en een camping gezocht. Het ging er gefileerd, hotseknotserig en mal aan toe. Op het moment dat een Fiat Panda omgekeerd en op haar dak Hamburg trachtte te bereiken terwijl deze zijn inzittenden had uitgeschud, waren we er klaar mee. WEG VAN DE SNELWEG. Ten zuiden van Hamburg gekampeerd op de Lünenburgerheide in een soort kamp Bakkum met allemaal straatjes met caravans. De eigenaar brouwt zijn eigen schnaps en verkoopt deze. Wellicht dat het daardoor om 6 uur al zo stil op de camping was.

Vanochtend 9.30 vertrokken. Van Hamburg door een schitterend heuvelachtig gebied met daarin het ene naar het andere meer naar het oosten gereden. Boeiend, het verveelt geen moment, dan weer boossen, dan weer meren en constant heuvel op en heuvel af.Nu zitten we in het plaatsje Feldberg en is de Poolse grens op zo,n 100 km afstand. In de buurt van Stettin gaan we de grens over. Het avontuur gaat nu echt beginnen. En de foto's? die komen later weer. Tot later. Sjaak & Willem